باغ سنگی سیرجان

---

باغ سنگی یکی از جاذبه‌های شهر سیرجان است و به شکل شش ضلعی نامنظم طراحی گردیده و متعلق به درویش خان اسفندیارپور بوده‌ است که روایات مختلفی در مورد او وجود دارد

درویش خان اسفندیارپور، مردی بود کر و لال که با خانواده‌اش در ۴۰ کیلومتری سیرجان از طریق دامداری و کشاورزی زندگی می‌کرد. او پس از اصلاحات اراضی در سال ۱۳۴۰ برای اعتراض بخاطر از دست دادن املاکش، دست از باغ‌داری برداشت تا این‌که همه درختان زمین باقی مانده او (پس از تقسیم اراضی) خشک شدند او در جهت ناراحتی خود اقدامی انجام داد که اکنون مورد توجه بسیاری از مردمان است

درویش‌خان اسفندیار شروع به حفر کردن چاله‌هایی در زمین خشک کرد. او درختان خشکیده را در این چاله‌ها به وسعت زیادی کاشت و این کار را ادامه داد. زمانی که کاشت این درختان خشکیده تمام شد، شروع به آویزان کردن سنگ‌هایی از شاخه‌های درختان کرد. در نهایت وسعت این باغ سنگی به ۱۰۰۰ متر رسید و ۱۸۰ درختی که در آن کاشته شده بودند و سنگ‌هایی که مانند میوه از آن آویزان بود این باغ سنگی را پدیدآورد

بیشترسنگ های این باغ، دارای سوراخی هستند که شاخه‌ها از آن رد شده‌اند. برخی معتقدند که این سنگ‌ها در یک مکان مشخص بوده‌اند که درویش‌خان آن را پیدا کرده بوده و به اینجا می‌آورده و برخی نیز می‌گویند که خود او سنگ‌ها را به این شکل درمی‌آورده‌است. اما به هر حال کسی تا به حال پیدا نشده که بگوید او را در هنگام سوراخ کردن سنگ‌ها دیده و البته هیچ نوع وسیله‌ای هم برای سوراخ کردن سنگ در باغ یافت نشده‌است. البته به جز سنگ، او چیزهای دیگری مانند لاستیک‌های پنچر شده، آینه‌های شکسته، فنر و هر چیزی که به نظرش می‌رسیده را به درخت آویزان می‌کرده، اما بخش بیشتر باغ سنگی سیرجان را همان میوه‌های سنگی تشکیل داده‌اند

داستان های متفاوتی در مورد این باغ و درویش خان وجود دارد 

برخی می گویند که درویش خان اسفندیار پور از یک زمان به بعد برای هر اتفاقی که در زندگی اش می افتاد سنگی از یک درخت آویزان می کرد. مثلا زمانی که یکی از نزدیکانش فوت می کرد، او یک سنگ جدید آویزان می کرد.

برخی از مردم می گویند که داستان آویزان کردن سنگ ها از یک شب شروع شد. یکی از شب هایی که درویش خان خواب بوده است، خواب می بیند که در باغی سنگی است. او پس از بیدار شدن تصمیم می گیرد که باغی به همان صورت که در خواب دیده بود بنا کند.

افراد دیگری اعتقاد دارند که درویش خان پس از مدتی به جنون رسیده بود و این کار را تنها از روی اینکه دیگر فکر درستی نداشت انجام می داد.

البته در بین همه روایات و شایعاتی که موجود است، داستان غم از دست دادن زمین ها واقعی تر به نظر می رسند. گویا خانواده درویش خان هم این موضوع را قبول دارند که بعدِ از دست دادن زمین ها بود که او شروع به درست کردن باغ سنگی سیرجان کرد.

اما به دلایل زیادی به طور حتم نمی شود گفت که اصلی ترین ریشه ایجاد این باغ چه بوده است و از آن جایی که این فرد از نعمت کلام نیز محروم بوده، نمی توانسته به جز زبان اشاره حرف های دیگری را بزند و یا اعتراضش را بیان کند.

 

آدرس این مکان: رای رسیدن به باغ سنگی درویش‌خان باید به سمت استان کرمان و شهر سیرجان رفت. از شهر سیرجان باید به سمت بافت رفت و در جاده سیرجان به سمت بافت بعد از آن که چیزی حدود ۳۰ کیلومتر را گذراندید و از بلورد، حیدرآباد و میاندوآب عبور کردید، می‌توانید تابلوی باغ سنگی سیرجان را مشاهده کنید. تابلویی سر جاده نشانی «اثر ملی باغ سنگی» را می‌دهد؛ با دیدن این تابلو باید به جاده‌ای فرعی بپیچید که خاکی است. بعد از ۴ کیلومتر رانندگی، می‌توانید باغ را ببینید